مختصری از زندگینامه شهید ابراهیم خسروی| ارتشی شد تا به جبهه برود
تحصیلات و اخلاق خوب
شهید ابراهیم خسروی، زمانی که به سن هفت سالگی رسید، تحصيلات ابتدايي خود را در دبستان روستای مجاور محل زندگیش، یعنی روستای موسویه شروع كرد و با موفقيت لازم به اتمام رسانيد. اخلاق و رفتار خوب وی باعث شده بود که مورد توجه معلمین قرار گیرد. بعد از اتمام تحصیلات دوره ابتدایی، جهت ادامه تحصیل به روستای آفریز رفت و تا مقطع سیکل را گذراند.
مبارزات انقلابی و شرکت در مجالس مذهبی
وی همزمان با اوج گیری انقلاب اسلامی و مبارزات مردمی، در صفوف تظاهرات قرار گرفت. او به همراه دیگر مردم روستا در مبارزه با رژیم ستمشاهی مخالفتهای علنی خود را اعلام نمود. در ایام فراغت و تعطیلات، همدوش پدرش به کشاورزی می پرداخت. ابراهیم نوجوانی بود که عشق به امام و اسلام در وجودش شعله می کشید. علاقه زیادی به شرکت در مجالس دعا و عزاداری امام حسین (ع) داشت. از آنجا که دارای صدای خوبی بود، مدّاحی و نوحه سرایی می کرد. روابطش با پدر و مادر خیلی خوب بود و آن ها را به صبر و بردباری دعوت می کرد. او برادارن خود را به اقامه نماز و فراگیری درس تشویق می کرد. شهید ابراهیم خسروی، نسبت به حفاظت از اموال بیت المال و همچنین موضوع امر به معروف و نهی از منکر جدّی و معتقد بود.
خدمت صادقانه به انقلاب
ابراهیم، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، صادقانه جان و وقت خود را برای حفظ نظام جمهوری اسلامی، در طَبَق اخلاص نهاد و از آنجا که می دید دیو سیرتان، سرزمین مقدس ایران را مورد تجاوز قرار داده اند نتوانست وجود دشمن را در خاک وطن ببیند. عاشقانه لباس رزم پوشید و به صفوف مجاهدان فی سبیل الله پیوست. ابراهیم، در اردیبهشت ماه 1363 برای گذراندن دوره آموزشی اعزام به جبهه، به بسیج مراجعه کرد، اما پس از گذراندن دوره آموزشی، به علت سن پایین، اجازه رفتن به جبهه را پیدا نکرد. سرانجام در اسفند ماه 1363 با اصرار زیاد، موفق شد به جبهه برود. او به ندای رهبرش لبیک گفت و برای اولین بار داوطلبانه به مدت سه ماه در جبهه غرب به حفظ ثغور و مرزهای میهن اسلامی پرداخت. بعد از آنکه پیروزمندانه به آغوش خانواده بازگشت، بار دیگر مرغ جانش به عشق جبهه به پرواز درآمد و به جبهه آبادان عظیمت نمود و سه ماه دیگر در سنگر عشق، سلاح ایمان به کف گرفت. وی که نمی توانست دوری از سنگرهای ایمان را تحمل کند، به استخدام ارتش جمهوری اسلامی درآمد و داوطلبانه بار دیگر عازم جبهه فکّه شد و سرانجام در تاریخ هشتم فروردین ماه 1367، به آرزوی دیرینه اش که لقای پروردگار بود، رسید و به درجه رفیع شهادت نایل شد. پيكر پاکش پس از طي مراسم با شكوهي در روستاي چاهک موسویه به خاك سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی.
منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی
